Pikieta przed Kancelarią Premiera

• | Drukuj |
•  E-mail

Szczegóły

Opublikowano: środa, 22, lipiec 2015 14:58

23 lipca 2015 r. funkcjonariusze i pracownicy służb mundurowych podległych Ministerstwu Spraw Wewnętrznych, Ministerstwu Sprawiedliwości i Ministerstwu Finansów, tj. Policji, Straży Granicznej, Państwowej Straży Pożarnej, Biura Ochrony Rządu, Służby Więziennej i Służby Celnej będą demonstrować swoje niezadowolenie przed Kancelarią Prezesa Rady Ministrów.

Oprócz sprzeciwiania się biedzie, środowisko służb mundurowych oczekuje od Rządu wdrożenia programów modernizacji dla poszczególnych służb, uwzględniających systemowy wzrost uposażeń i wynagrodzeń oraz zmian legislacyjnych związanych z absencją chorobową. Ogólnopolski Komitet Protestacyjny chce wprowadzenia dziewięćdziesięciodniowego okresu ochronnego pozwalającego na zachowanie 100% uposażenia, oddolna inicjatywa protestacyjna wnioskuje o likwidacje luki prawnej, utrudniającej m.in. zachowanie tego prawa w sytuacjach, kiedy zwolnienie lekarskie wynika ze szczególnych warunków lub właściwości służby.

Odnosząc się do petycji z dnia 11 czerwca 2015 r., oddolna inicjatywa protestacyjna chce ponadto likwidacji sztucznie utrzymywanych wakatów, zwiększenia nakładów na funkcjonowanie poszczególnych służb mundurowych i zmiany przepisów sprzyjających wyzyskiwaniu darmowej służby od funkcjonariuszy. W taki bowiem sposób można określić sytuację, w której funkcjonariuszom nie płaci się za nadgodziny, nie rekompensuje im się służby pełnionej w porze nocnej albo w święta i dni ustawowo wolne od pracy.

Należy z całą stanowczości podkreślić, że służbom mundurowym wcale nie chodzi o podwyżkę. Jedyne czego oczekują, to przywrócenie ustawowej waloryzacji uposażeń i wynagrodzeń oraz rekompensaty tego, co stracili w wyniku ich zamrożenia w latach 2009 – 2015. Na przestrzeni sześcioletniego już okresu posuchy realna wartość uposażeń i wynagrodzeń zmniejszyła się o ok 20%. W oparciu o dane statystyczne GUS łatwo wyliczyć o jaką średnią kwotę waloryzacji chodzi. Żądając waloryzacji na poziomie 600 – 700 zł, związkowcy i tak wykazują się wyjątkową wstrzemięźliwością.     

Rozpaczliwa sytuacja socjalno-bytowa funkcjonariuszy i pracowników służb mundurowych jest tak samo niebezpieczna dla zachowania równowagi bezpieczeństwa wewnętrznego, jak i niedoszacowanie wydatków na funkcjonowanie formacji mundurowych i wyjątkowo niski poziom inwestycji. Wysokość uposażeń i wynagrodzeń ma ogromny wpływ na poziom realizacji zadań ustawowych.

Uposażenia funkcjonariuszy powinny bowiem dawać poczucie stabilizacji i zabezpieczać ich przed różnego rodzaju pokusami. Policjantowi zarabiającemu niewiele więcej od do minimalnej płacy (2200 zł – uposażenie szeregowego policjanta, 1750 zł – płaca minimalna w 2015 r., w roku 2016 ma wzrosnąć do 1880 zł.) odbiera się szansę właściwego skoncentrowania nad obowiązkami służbowymi. Taki policjant myśli, jak walczyć z biedą, jak zapewnić swojej rodzinie podstawowe warunki bytowe, jak zdobyć kredyt na własny kąt, kiedy nie ma się zdolności kredytowej…

Uposażenie funkcjonariuszy ma wiec nie tylko zapewniać poczucie stabilizacji finansowej, ale również przeciwdziałać jakimkolwiek przejawom korupcji i różnego rodzaju nieformalnym wpływom. Dla krajów, które poważnie myślą o bezpieczeństwie te kwestie są oczywiste, w Polsce funkcjonariusze sami się muszą o to upominać.

Zamiast budować etos służby, Rząd funduje nam etosu biedy i bylejakości !

Sławomir Koniuszy, Andrzej Szary

• « poprz.
• nast. »